چگونه طوف ڪنم در فضاے عالم قدس ڪه در سراچه ترڪیب تخته بند تنم
اگر ز خون دلم بوے شوق می‌آید عجب مدار ڪه همدرد نافه ختنم
طراز پیرهن زرڪشم مبین چون شمع ڪه سوزهاست نهانے درون پیرهنم
حاجے حرف براے گفتن زیاد دارم، اما اجازه بده فعلا بین ما دو تا بمونه... این روزها تموم بشه، بعد با هم درد دل می‌ڪنیم.... مرغ چمنے و من آواز خوان دست تنهایی...
ما با گناه روح و قلب خود را خراب کرده‌‌ایم به حدی که دیگر عجائب عالم را نمی‌بینیم صدای تسبیح فرشتگان را نمی‌شنویم، عاشقانه از دوری خدا اشک نمی‌ریزیم و با با غیر خدا سرگرم می‌شویم! - گناه با ما چه کرده است؟!
چرا بہ این معرفت نرسیده‌ایم کہ هر حرفی می‌زنیم قبل از این کہ ما بشنویم بہ گوش امام زمان می‌رسد، اگر این مطلب را درک کردیم حضور و غیاب حضرت برای ما فرقی نمی‌کند. +آیت‌الله‌بهجت🌱
