تلاشها برای قبح زدایی از "کارگری جنسی"
نویسنده: سینا دهدشتی
حزب دموکرات بعنوان نماینده ی چپ فرهنگی و ادامه دهنده انقلاب جنسی در ایالات متحده، حمایت آشکاری از فحشا و عادی سازی این آسیب اجتماعی دارد. آنها فحشا را تحت عنوان "کارگری جنسی" (Sex Working) قبح زدایی و تن فروشان و فواحش را "کارگر جنسی" (Sex Worker) مینامند. "کار جنسی، کار است" (Sex Work Is Work) شعار اصلی این گروه است که در فضای مجازی بطور گسترده منعکس میشود. جای انکار نیست که این جریان خواهان آن است که فحشا نیز همانند مشاغل دیگر برسمیت شناخته شود و محترم انگاشته شود.
الکساندر اوکاسیو کورتز (Alexandria Ocasio-Cortez) نماینده چپگرای کنگره آمریکا در دوران همه گیری در توییتی اظهار کرد که دولت موظف است برای آنکه مردم در خانه بمانند، به آنها پول پرداخت کند! (1)
نابخردانه بودن این توصیه و تبعات ویرانگر اقتصادی اجرای آن نیاز به توضیح ندارد ولی باعث تأسف است که چنین اشخاصی که دارای مدارک آکادمیک هم هستند، متولیان امور و فعال در عرصه تصمیم گیری های سیاسی برای مردم هستند. او و بسیاری از دموکراتها، دولت فدرال را برای آنکه از مردم حمایت نکرده است، محکوم میکردند؛ درحالیکه سیاستگذاری های سخت گیرانه ی خود دموکراتها در مورد قرنطینه، مهمترین عامل نابودی تعداد بیشماری از مشاغل کوچک و ضرر به شرکتهای بزرگ بود. سیاستگذاری های آنها که موجب بالارفتن قیمتها در آمریکا و سخت تر شدن زندگی در این کشور شده است، متأسفانه بسیاری از زنان را به سمت فعالیت در سایتهای پورنوگرافی و اروتیک همانند اونلی فنز (OnlyFans) سوق داد. (2) اوکاسیو کورتز بهمراه الباقی چپهای افراطی حزب دموکرات همانند برنی سندرز و الیزابت وارن از حامیان "قانون مطالعه ایمن برای کارگران جنسی" (SAFE SEX Workers Study Act) بود. (3)
این حمایت ها درحالی صورت میگیرد که تمام تحقیقات نشان از همبستگی فحشا و قاچاق جنسی دارد. (4) همچنین پژوهشها نشان میدهد که اونلی فنز نیز «بهشت قاچاقچیان و دلالان جنسی» میباشد. (5) لازم به ذکر است که مسئله خطرات جسمی همانند بیماریهای مقاربتی و خطرات روانی همانند افسردگی و خودکشی که در میان تن فروشان رایج میباشد، حتی بعد از قانونی شدن فحشا نیز همچنان تن فروشان را به شکل وحشتناکی تهدید میکند. (6)
مسئله برسمیت شناختن و قبح زدایی از روسپیگری، یا به اصطلاح «کار جنسی»، فمینیستها را نیز دچار انشعاب کرده است. علیرغم اینکه بخش اعظمی از فمینیستهای جریان اصلی از قانونی شدن فحشا حمایت میکنند اما اقلیتی از فمینیستها تبعات ویرانگر این پدیده مذموم را گوشزد میکنند. جولی بیندل (Julie Bindel) که خود یک فمینیست است و کتابی تحت عنوان «دلالی فحشا: حذف افسانه کار جنسی» (The Pimping of Prostitution: Abolishing the Sex Work Myth) تألیف کرده است در مقاله ای با عنوان «بدن زنان، محل کار نیست» استدلال میکند که قانونی کردن درخواست برای استفاده از بدن زنان، برای زنان مضر است. او میگوید که حمایت از این تصور که فحشا «کار» است، دیدگاهی مترقی یا زن پسند نیست. (7)
بیندل میگوید هر دولتی که اجازه جرم زدایی از دلالی و خرید جنسی را بدهد، این پیام را به شهروندانش میفرستد که زنان کالاهایی برای مصرف جنسی مردان هستند. او میگوید اگر روسپیگری «کار» است، آیا دولتها برنامه های آموزشی برای دختران ایجاد خواهند کرد تا با آموزش فنون جنسی بهترین رابطه جنسی را برای خریداران رابطه جنسی ارائه دهند؟ اگر روسپیگری «کارگری جنسی» است، بنا بر منطق خودش، تجاوز جنسی صرفا دزدی است! او میگوید درون بدن یک زن هرگز نباید به عنوان محل کار در نظر گرفته شود. (8) او در مقاله ای از دولت نیوزلند بخاطر جرم زدایی از فحشا انتقاد کرده و نشان میدهد که آمار قاچاق جنسی به این کشور فاجعه بار و تکان دهنده است. (9) بیندل بواسطه مصاحبه هایی که طی سالهای زیاد با فاحشه ها داشته است دریافته که فحشا ذاتا سوءاستفاده از زنان و شیء انگاری جنسی آنها است. (10) او با بررسی سیاست های جرم زدایی از فحشا دریافته است که سیاستمداران حامی از قانونی کردن کارگری جنسی، لابی و نماینده دلال های جنسی هستند. (11)
مشاهده منابع @libidodominandi
